Albert Verkade (1945)
maakt sinds het begin van de jaren negentig beelden en je kunt gerust stellen dat hij hiermee aan een tweede carriere in de kunst is begonnen. Voor zijn academietijd volgde hij een opleiding tot opticien. “De elementen die daar aan de orde komen: licht en lichtval, mathematische precisie en wiskundige oplossingen, spelen ook nu in mijn werk nog een rol” ,verklaarde hij eens in een interview. In 1974 studeerde hij af aan de Rotterdamse academie met objecten en grafiek. In 1976 werd hem de Koninklijke subsidie voor Schilderkunst toegekend. Eind jaren zeventig maakte hij naam als schilder, vooral met zijn schilderijen van roeststructuren. Wellicht was het verlangen naar ruimte toen al latent aanwezig in zijn werk, getuige zijn opvattingen over de constructivistische elementen in zijn oxidatieschilderijen. Hij zei in die tijd: “Zonder illustratie of imitatie van oxidatie als onderwerp te kiezen, ben ik bezig een andere functie voor deze kleuren en structuren te zoeken – bijvoorbeeld in relatie tot de absorberende ondergrond van ongeprepareerd katoen. Hierdoor ontstaat geen “metaalplaat” maar een schilderij dat vrijgemaakt is van de restrictie van een spieraam en lijst.